Waarom het beleid van de ECB, na de recente renteknip, meer dan ooit bepaald zal worden in de VS.
Begin dit jaar was de algemene verwachting nog dat de economische groei in het Westen, de VS en de Eurozone voorop, gevoelig zou afnemen. Intussen is de vaststelling echter dat de onderliggende groei in de VS nog altijd rond de 2.5%1 bedraagt. Ook in Europa merken we tekenen van economisch herstel, nadat de economie de voorbije maanden flirtte met nulgroei. Keerzijde van deze medaille is echter dat de kerninflatie structureel op een (te) hoog niveau blijft in Europa. Eind april bedroeg deze 2,7%2, een stuk boven de 2% die de Europese Centrale Bank (ECB) als ideaal beschouwd om onze koopkracht te beschermen.
Zoals we weten heeft de ECB zelf het instrument in handen om deze inflatie te bestrijden. Door de depositorente, de rente die banken vergoed krijgen als ze geld bij de ECB aanhouden, te verhogen (of te verlagen) kan de centrale bank economische activiteit afremmen (of juist aanmoedigen), waardoor de inflatie zal dalen (of stijgen).
In de huidige context is de ECB echter bijzonder behoedzaam als het aankomt op het nemen van rentebeslissingen. Een “krap” monetair beleid dreigt immers de kwetsbare economische groei te fnuiken… Meer dan ooit geeft de ECB daarom aan zeer nauwlettend de economische data - voornamelijk inflatiecijfers, jobdata en economische groeiparameters - in het oog houden om hun (toekomstig) rentebeleid op af te stemmen.
Met die data in het achterhoofd, en ondanks de (te) hoge inflatie, heeft de ECB tijdens haar meeting op 6 juni beslist om de beleidsrente met 0.25% te laten dalen om zo de fragiele economische groei te ondersteunen. Het gaat om de eerste rentedaling sinds september 2019. Deze rentedaling was overigens algemeen verwacht: de marktconsensus van een renteknip van de ECB was al dusdanig ingeprijsd in financiële activa, dat het niet overgaan tot deze – kleine - rentedaling een zware negatieve impact zou gehad kunnen hebben op de financiële markten… en op het vertrouwen in de ECB.
Twee belangrijke vragen zullen bepalen of deze renteknip in juni eenmalig is, dan wel of de ECB ook nadien de rente naar beneden blijft bijstellen. In de eerste plaats – uiteraard – de evolutie van het inflatiecijfer. De economen bij de ECB zullen signalen willen zien dat de looninflatie, bij een krappe arbeidsmarkt in de Eurozone, en het hoog inflatiepeil in de dienstensector die loongevoelig is, duurzaam begint af te nemen. Indien dat het geval is liggen verdere rentedalingen in de lijn der verwachting.
Maar vooral zal met argusogen worden gekeken naar wat er aan de andere kant van de Atlantische Oceaan gebeurt. Het rentebeleid van de ECB zal vooral rekening moeten houden met de economische data in de VS, en het daaruit voorkomende monetaire beleid van de Amerikaanse centrale bank, de Fed.
Momenteel houdt de Fed een depositorente aan in een bereik tussen 5.25% en 5.50%3, tegenover 3,75%4 voor de ECB. De ECB zal er ten allen prijzen voor willen zorgen om dit renteverschil te controleren. Als het verschil groter wordt zou de euro namelijk verder depreciëren tegenover de dollar. Nu al komt de zogenaamde euro/dollar-pariteit in zicht, waarbij 1 euro exact 1 dollar waard zou zijn. Dat zou, een korte periode in 2022 niet te na gesproken, voor het eerst zijn sinds 2002. Op het hoogtepunt, in 2008, was een euro meer dan anderhalve dollar waard. Ook begin dit jaar kreeg je nog zo'n 1,10 dollar voor 1 euro5.
Een dollar die structureel sterker staat dan de euro zorgt ervoor dat de import voor Europa duurder wordt, met een opwaartse inflatiedruk tot gevolg. Net wat de ECB wil vermijden dus. Naast het aandachtig opvolgen van de macro-economische cijfers in Europa, zullen de economen van de ECB dus nauwlettend de acties van hun confraters bij de Fed opvolgen. Het lijkt erop dat de ECB een spiegelbeleid zal toepassen en het voorlopig bij één rentedaling houdt, zolang de Fed haar rentepolitiek niet gradueel versoepelt. Overigens zit ook de Fed op 11 en 12 juni samen om de beleidsrente te bespreken, dus een week na de ECB. Een meeting die met bijzondere aandacht gevolgd zal worden in Europa…
In elk geval is het duidelijk dat we vandaag aan beide kanten van de oceaan de rentepiek bereikt hebben. Dat is niet onbelangrijk in het kader van de zowat 22 miljard euro aan spaartegoeden die vanaf september, bij het aflopen van de eenjarige staatsbon, vrijkomt. Belangrijk voor spaarders en beleggers is om de opportuniteitsval van hoge rentes op korte looptijden te vermijden. Een aantrekkelijke rente op korte termijn kan in het licht van de rentedaling die nu wordt ingezet, en die wellicht volgend jaar zal voortduren, betekenen dat op vervaldag zal moeten herbelegd worden aan een lagere rente. Het is dan ook aangewezen om te diversifiëren door cashbeleggingen vast te pinnen op verschillende looptijden om zo de rente-blootstelling te spreiden, maar ook te kijken naar rendementsbronnen op langere termijn in aandelen- en obligatiesegmenten.
Deze publicatie bevat algemene informatie en vormt geen persoonlijk advies. Deze informatie kan veranderen of onderworpen zijn aan specifieke regels of interpretaties, afhankelijk van de situatie. Beobank is niet verantwoordelijk voor de juistheid, de volledigheid en de bijgewerkte versie van de informatie uit de genoemde bronnen.
Beleggen bij Beobank? Goed plan! Onze adviseurs staan garant voor een persoonlijke service en een oplossing op maat.
Efficiënt beleggen kan vanaf een bedrag van 50 euro per maand bij Beobank.
