Amerikaanse verkiezingen: de VS in de schaduw van Europa in 2021

Nu de pandemie blijft versnellen, krijgen vele bedrijven te kampen met groeiende structurele problemen. De Amerikaanse verkiezingen zullen ongetwijfeld een grote impact hebben op de tactische keuzes van vele beleggers.

De fundamentele keuzes zullen een impact hebben op het rentevoetbeleid, de dynamiek van de munt en vooral op de toekomst van het ESG-thema (Milieu, Sociaal, Goed beleid). Als gevolg van deze keuzes zal er ofwel een shift zijn naar waardeaandelen (aandelen die ondergewaardeerd zijn en vooral in Europa voorkomen), ofwel een status quo met mooie opportuniteiten.

In dit artikel zullen wij een tactische kijk werpen op de situatie na de verkiezingen en de mogelijke gevolgen voor onze portefeuilles. Wij gaan het hebben over:

• De situatie binnen de bedrijven;
• De situatie na de verkiezingen, in functie van de 2 kandidaten;
• Bepaalde indicatoren die een impact hebben op de euro/dollarkoers.

Wat is de situatie binnen de bedrijven?

Als gevolg van Covid-19 mogen we ervan uitgaan dat de Amerikaanse en Europese bedrijven een slechtere balans zullen hebben omwille van lagere inkomsten en een hogere schuldenlast. In deze context mogen we het volgende verwachten:

• Meer vragen om kapitaalverhogingen binnen bedrijven dan aandelenovernames;
• Delokalisatie van activiteiten naar landen waar de arbeid aantrekkelijker is;
• Daling van de loonmassa en van het kapitaal voor investeringen.

Sommige sectoren zullen nog lange tijd onder druk staan (toerisme, cultuur, luchtvaart, handelsvastgoed en de traditionele handelszaken), terwijl andere voordeel zullen blijven halen uit de huidige situatie (farma, online verkoop, logistiek, IT).

De bedrijven in financiële moeilijkheden zullen genoodzaakt zijn om hun menselijk kapitaal beter te beheren en hun investeringen moeten terugschroeven, terwijl zij die gouden zaken doen personeel zullen moeten aanwerven en nieuwe projecten zullen moeten financieren om op kop te blijven. Voor deze bedrijven wordt het moeilijk om de goede profielen te vinden, want zij die tewerkgesteld zijn in de geïmpacteerde sectoren hebben niet bepaald het profiel dat de groeiende sectoren zoeken.

De publieke opinie zal de regeringen aanzetten om hun engagement verder te zetten in:

• Het implementeren van de energietransitie
• Het terughalen van activiteiten uit groeilanden
• Het verhogen van de lonen van banen die essentieel zijn gebleken tijdens de pandemie (supermarkten, gezondheid, helpdesk, thuisleveringen).

Ook al is de intentie achter deze maatregelen lovenswaardig, ze blijken met een hoog prijskaartje te komen zonder enige garantie op economische winstgevendheid.

Twee presidenten om de geschiedenis anders te schrijven…

Wat als Joe Biden wint

De overwinning van Joe Biden als presidentskandidaat zou moeten leiden tot een trager herstel van de economie, hogere belastingen en meer financiële stimuli voor groene projecten, voor de infrastructuur en meer steun aan de huishoudens die werden getroffen door Covid-19. Op sectorniveau zouden deze initiatieven gunstig zijn voor de sectoren gelinkt aan de hernieuwbare energie, de zogenaamde “stay at home”-bedrijven die voordeel halen uit de lockdown, de ESG-bedrijven (Milieu, Sociaal, Goed beleid) en de exportbedrijven die er baat bij hebben als de handelsbetrekkingen minder gespannen zouden zijn dan nu met de regering Trump.

Alle maatregelen die Joe Biden voorstelt, zouden leiden tot hogere inkomsten voor de huishoudens, maar dit zou wel ten koste zijn van de inkomsten die de bedrijven genereren. Zoals hierboven gezegd, zullen deze bedrijfsinkomsten allicht dalen, met als gevolg een hogere druk op de balansen die al kwetsbaar zijn.

Dit zal een directe impact hebben op de aandelenmarkten die dan worden geconfronteerd met lagere inkomsten en een hogere belasting op kapitaal. In een dergelijke marktconfiguratie zouden alle investeringen in innovatie of onderzoek ook on hold worden gezet, wat niet bepaald gunstig is in een wereld in volle verandering (5G, lockdown).

Qua rentevoeten mogen we niet vergeten dat loonsverhogingen in de industrielanden vaak gepaard gaan met een inflatiestijging (vraag van de huishoudens is groter dan het aanbod van de bedrijven, waardoor goederen zeldzamer worden en hun prijs stijgt). Deze inflatiestijging zou een voorbode zijn van een rentevoetstijging, wat geen goed nieuws zou zijn voor de huishoudens en de bedrijven met een hoge schuldgraad, zonder te vergeten dat een rentevoetstijging ook een negatieve impact zal hebben op de waardering van vastgoed (lagere vraag leidt tot een nog sterkere stijging).

Wat als Donald Trump wint

Als Donald Trump herverkozen wordt als president, zouden we een status quo krijgen van zijn huidige beleid. Uit verschillende peilingen blijkt dat de overwinning van Donald Trump synoniem zou zijn van een verrassende overwinning voor de markten! In een dergelijke omgeving zouden de bedrijven die werden afgestraft door Covid-19 worden ondersteund door de vurige wens om de economie snel te doen heropleven. De financiële sector zou op zijn beurt baat hebben bij de deregulering, om nog niet te spreken van de spelers die momenteel verliezers zijn in het ESG-verhaal…  

Zoals Donald Trump al meermaals heeft herhaald, wil hij negatieve rentevoeten om de bedrijven te ondersteunen (de groeibedrijven die veel kapitaal nodig hebben om te investeren in projecten en onderzoek) en de huishoudens (die hoofdzakelijk leningen hebben lopen met een variabele rentevoet). Dankzij het huidige expansionistische monetaire beleid blijven de centrale banken beleggingen ondersteunen in obligaties, wat het faillissement van lidstaten helpt voorkomen (rampzalig begrotingstekort).  

Om de rentevoeten te doen stijgen, zou een volle tewerkstelling in de VS de oplossing zijn. Zo geraakt het land uit de recessie en kunnen bedrijven en huishoudens weer investeren, want bij volle tewerkstelling is de tendens eerder om te consumeren dan te sparen. Zo zouden de rentevoeten stijgen (combinatie van minder sparen, meer consumeren en uiteindelijk een hogere inflatie).

Hoe zit het met de dollar?

Ten eerste wordt de dollar steeds minder als een veilige haven beschouwd omdat de Amerikaanse overheidsschuld sinds de Covid-19-crisis is blijven stijgen (de begrotingsafdeling verwacht eind 2020 een tekort van 3.300 miljard die 98% van het bbp vertegenwoordigt) en zal naar verwachting toenemen tot 100% van het bbp in 2021.*

Deze stijging is voornamelijk het gevolg van de ‘Cares Act’, een Amerikaanse wet die het mogelijk maakte om in maart bijna 2.200 miljard dollar aan steun vrij te maken. Daarnaast werd een tweede hulpplan gelanceerd dat tegen eind april circa 500 miljard dollar extra voorzag. Aan de vooravond van een mogelijk akkoord over een derde steunplan is het begrijpelijk dat sommige beleggers de dollar wantrouwen en dat een deel van de Republikeinse partij ook niet bepaald enthousiast is.

Ten tweede is er de vaststelling dat een groot aantal groeilanden aan het de-dollariseren is (Rusland, de Golfstaten en China), waardoor de vraag naar deze munt vanzelfsprekend afneemt.

Ten derde moet minder vanzelfsprekend worden opgemerkt dat de daling van de vraag naar de dollar gepaard gaat met een daling van de Amerikaanse langetermijnrentes. Als we kijken naar het renteverschil (de spread) tussen Amerikaanse obligaties en Duitse obligaties op 10 jaar, kunnen we vaststellen dat sinds de opkomst van Covid-19 het verschil sterk is afgenomen (afname van de spreads). Bij deze stabilisatie zagen we rond juli 2020 een lichte verschuiving ten gunste van de Duitse Bund en dat de wisselkoers euro/dollar is verschoven van 1,12 naar 1,18.

We kunnen concluderen dat het beleid dat door Joe Biden wordt bepleit ons doet geloven dat de euro verder zou moeten versterken ten opzichte van de dollar, op voorwaarde van een sober beleid in Europa (geen overdreven budgettaire maatregelen) en van een intelligente beheersing van de huidige gezondheidscrisis.

Als Trump de verkiezingen wint, is de hamvraag hoe hij erin zal slagen om twijfel te zaaien over andere valuta's omdat zijn budgettaire uitdaging maar blijft groeien! Is het in de huidige economische configuratie echter absoluut nodig om een sterke dollar te hebben? (Het is meestal logischer om goederen te exporteren met een zwakkere dan met een sterke munt).

Conclusie

In lijn met de verkiezingen zullen we onze strategische benadering van onze portefeuilles niet wijzigen, maar we zullen wel fundamentele nuances moeten aanbrengen in de blootstelling aan de dollar, het renterisico en de keuze van de beleggingsstijl.

De verkiezing van Joe Biden als president van de VS zou gunstig kunnen zijn voor Europa, aangezien de thema's die hij vooropstelt kunnen worden geïmplementeerd in symbiose met het Europese herstelplan. De zogenaamde waardeaandelen zouden in 2021 structureel moeten profiteren van deze verkiezing, evenals de Pacific-regio. Dit zou een grote impact hebben op de samenstelling van beursindexen en op de positionering van de meeste beleggers die gestandaardiseerde strategieën toepassen (globaal gekoppeld aan de macro-economie, de zogenaamde trendstrategie of robotbenadering). De Verenigde Staten zouden niet langer alleen zijn, maar inderdaad moeten rekening houden met een nieuw, versterkt Europa in de nasleep van Covid-19.

Als Donald Trump echter de controle behoudt, moet de voorkeur voor groeiaandelen behouden blijven en moet de concentratie van activa in bepaalde sectoren worden herverdeeld naar sectoren die worden benadeeld door de ESG-trend en door het Covid-19-effect ('telewerk’).

Ten slotte hebben we in dit artikel het idee genegeerd van een verkiezingsuitslag die wordt verstoord door fouten in de stemmentelling. Of we het nu leuk vinden of niet, als deze 2 presidentskandidaten de uitslag en elkaar beginnen aanvallen, is dit geen goed idee om in de buurt te zijn (gegarandeerde stijging van de volatiliteit op de markten).

____________________________

* Bron: Bloomberg analytics en de FED (https://www.federalreserve.gov/)